Wie is onze nieuwe wijkagent?
Door: Marina van Rossum

Per 21 mei 2021 is Nadja Pijper begonnen als wijkagent voor de gemeente Leeuwarden. Ze is 43 jaar, gehuwd en heeft drie kinderen.
Ze wist al heel jong dat ze politieagent wilde worden, maar na het beëindigen van de middelbare school dacht ze dat je als brildragende niet werd toegelaten tot de politieopleiding. Na overleg met haar vriend is ze naar het Grafisch Lyceum in Zwolle gegaan, waar ze de richting verkoop koos. Dit was een logische stap omdat haar schoonvader met de tijd zijn drukkerij over wilde doen aan zijn zoon. Het idee was om samen dit bedrijf te gaan runnen. Ze is vervolgens veertien jaar in deze sector werkzaam geweest.
Tijdens een bezoek aan een sportvriendin vertelde haar man enthousiast over zijn werk als politieagent. En dan kruipt het bloed toch waar het niet gaan kan. Na overleg met het thuisfront en toegezegde hulp van haar familie startte ze alsnog op 36-jarige leeftijd de politieopleiding. Zo heeft ze haar droom alsnog waargemaakt.

Nadja vertelt: ‘Na een stageperiode in Heerenveen ben ik gaan werken als politie op straat in Leeuwarden. Daar bleek dat er meer was dan ad hoc werk op straat. Als politie op straat werk je vanuit meldingen. Een kort contactmoment. Als wijkagent ben je meer de ogen en oren van de wijk. Je kunt eigen initiatief nemen om contacten met bewoners te leggen en zo raak je meer betrokken bij de bewoners. Dat trekt me enorm aan.’

Nu heeft ze het kleine corps in Heerenveen ingeruild voor het grote corps van Leeuwarden met tussen de 165 en 175 collega’s. Dat was wel even wennen voor haar. Haar werkgebied beslaat 12 dorpen en een wijk in Leeuwarden. Dat is een groot gebied om met een 36-urige werkweek te bemensen, dus kiest ze een of twee dorpen per week uit om te bezoeken.
‘Door omstandigheden zijn er nogal wat wisselingen van wijkagent geweest in Nij Baarderadeel, nu gemeente Leeuwarden’, vertelt ze, ‘en daarom heb ik het voornemen om zeker vier tot vijf jaar op deze positie te blijven. Het is voor de bewoners belangrijk om te weten wie hun wijkagent is. Ik wil door alle dorpen fietsen om de verbinding tussen politie en burger te versterken. Dan hoop ik bewoners te ontmoeten, verhalen uit te wisselen of gewoon een praatje te maken. Ook wil ik graag in contact komen met de jeugd. De jeugdhonken bezoeken om eventuele angst voor de politie weg te nemen.’
Nadja wordt heel enthousiast als ze vertelt: ‘Ik heb genoten toen ik samen met een collega een uur heb gevoetbald met jongeren die normaal niet veel met de politie ophebben.
Door de verschillende contacten kan ik zicht krijgen op wat er speelt en kan ik praktische hulp bieden door mensen bijvoorbeeld aan elkaar te koppelen. Zo heb ik ooit een bewoner in dorp A, die een schoonmaker zocht, kunnen koppelen aan een bewoner uit dorp B, die schoonmaakwerk zocht. Maar ook via kennis van de sociale kaart, een belangrijk onderdeel van mijn opleiding, kan ik advies geven over organisaties waar bewoners ondersteuning kunnen vragen. Omdat ik nog maar net ben begonnen in deze functie ben ik nog zoekende naar wat de bewoners nodig hebben en hoe ik ze daarbij van dienst kan zijn.’

Kunnen jij en de Doarpskeamer elkaar versterken?
‘Jazeker! De opbouwwerker van Amaryllis, Wietske van der Zee, heeft contact met mij gezocht en we hebben afgesproken dat ik op proef iedere eerste dinsdag van de maand tijdens de Doarpskeamer van 14.00-16.00 uur in de Wjukken in Mantgum aanwezig zal zijn van september tot en met december als proefperiode. Iedereen kan binnenlopen met vragen en opmerkingen of om samen een gratis kopje koffie te drinken. Het liefst wil ik dat het een kleine stap is voor bewoners om de wijkagent te ontmoeten.’


Wat is je wens voor de toekomst Nadja?
‘Het allerbelangrijkste is dat alle dorpsbewoners weten wie hun wijkagent is en dat de afstand tussen de politie en de bewoners kleiner wordt. Als ik weet wat er in een dorp speelt, kan ik beter inspelen op de vraag. Hoe fijn is het als iemand met de juiste ondersteuning zo lang mogelijk zelfstandig thuis kan blijven wonen.’